προσαγορεύω

προσᾰγορ-εύω, [dialect] Att. [tense] aor. being προσεῖπον, [tense] fut. and [tense] pf. προσερῶ, προσείρηκα (but προσαγορεῦσαι occurs in X.Mem.3.2.1,

A

προσαγορεύσομεν Pl.Tht.147e

), [tense] aor. [voice] Pass. προσερρήθην (but

προσηγορεύθην A.Pr.834

, Anaxil.21.4, Philem.101.6); coupled with προσείποις, προσρητέον in Pl.Tht.152d, 182d sq.:—address, greet,

ἀλλήλους Hdt.1.134

, 2.80; δυστυχοῦντες οὐ προσαγορευόμεθα in misfortune we are not spoken to, Th.6.16;

π. τοὺς νέους δι' εὐχῆς Pl.Lg.823d

;

πόρρωθεν π. Thphr.Char.5.2

;

ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς τοὺς φίλους π. Pl.Ep.315b

.

2 c. dupl. acc., address or greet as so and so,

Δίκαν δέ νιν προσαγορεύομεν βροτοί A.Ch.950

(lyr.);

τὸν αὐτὸν πατέρα π. X.Cyr.8.7.14

;

βασιλέα π. τινά Plu.Aem.8

:—[voice] Pass.,

ὑφ' ὧν προσηγορεύθης ἡ Διὸς δάμαρ A.Pr.834

; -αγορευθεὶς αὐτοκράτωρ, Lat. imperator consalutatus, Plu.Pomp.8, etc.

3 simply, call by name, call so and so,

τὸν Ἀγαμέμνονα π. ποιμένα λαῶν X.Mem.3.2.1

;

τί τὴν πόλιν προσαγορεύεις; Pl.R.428d

, cf. Grg.474e, Sph.216c, Lycurg. 26;

π. τινὰ ὀνόματι Antipho 6.40

, cf. Pl.Plt.291e, Tht.147e, etc.;

ὀνομαστὶ π. X.Cyr.5.3.47

;

τοῦτο τοὔνομα π. σφᾶς αὐτούς Plb.1.8.1

:— [voice] Pass., to be called, Hecat.129J., etc.;

π. ἑταίρα Anaxil.

l. c.;

λίθος Philem.

l.c.; freq. in Pl., R.597e, Phlb.54a; τῷ τοῦ ὅλου ὀνόματι, ἑνὶ ὀν. π., Id.Smp.205c, Sph.219b, etc.

4 c. inf.,

πάσας ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεις Id.Phlb.13b

, cf. Prt.325a; π. τινὰ χαίρειν bid one hail or farewell, Ar.Pl.323, Pl.Lg.771a; also

μετὰ τοῦ χαίρειν π. τινά Plu.Phoc.17

.

II appeal to, in argument, τὰ τῶν θηρίων ἤθη dub. in Plu.2.493c.